Standardy ochrony małoletnich wraz z załącznikami ze względu na ich objętość są dostępne w kancelarii parafialnej i służą głównie Zespołowi ds. Prewencji jak również osobom duszpastersko zaangażowanym w parafii, czy pracownikom parafialnym, którzy otrzymali ją w formie elektronicznej w celu podejmowania ewentualnych działań związanych z interwencją w przypadku stwierdzenia lub podejrzenia o krzywdzenie dzieci i osób bezradnych. Natomiast polityka wewnętrzna obowiązująca na terenie naszej parafii jest podana do publicznej wiadomości na stronie internetowej.

W naszej parafii w skład zespołu Prewencyjnego wchodzą powołanego przez ks. Proboszcza wchodzą:

• p. Marek Rupar – koordynator
• p. Kamila Kielar – osoba zaufana
• p. Marcin Kielar – osoba zaufana
• tel: 17 225 05 00

POLITYKA OCHRONY DZIECI PRZED KRZYWDZENIEM

W PARAFII RZYMSKOKATOLICKIEJ

ŚW. STANISŁAWA BISKUPA I MĘCZENNIKA

SPIS TREŚCI

 

PODSTAWY PRAWNE POLITYKI OCHRONY DZIECI I OSÓB BEZBRONNYCH.. 3

 OBJAŚNIENIE TERMINÓW… 3

 ZASADY REKRUTACJI PRACOWNIKÓW/ OSÓB ZAANGAŻOWANYCH DUSZPASTERSKO/ WOLONTARIUSZY.. 5

 ZASADY BEZPIECZNYCH RELACJI POMIĘDZY OSOBAMI ZAANGAŻOWANYMI DUSZPASTERSKO, PRACOWNIKAMI PARAFII WOLONTARIUSZAMI, A DZIEĆMI  I  OSOBAMI BEZRADNYMI. 7

 RELACJE PERSONELU I OSÓB ODPOWIEDZIALNYCH DUSZPASTERSKO Z DZIEĆMI  7

 BEZPIECZNE RELACJE MIĘDZY RÓWIEŚNIKAMI. 8

 ZASADY OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH ORAZ WIZERUNKU DZIECI. 9

 ZASADY BEZPIECZNEGO KORZYSTANIA Z INTERNETU I MEDIÓW ELEKTRONICZNYCH –  10

 SPOSÓB REAGOWANIA NA OSKARŻENIA LUB NIEWŁAŚCIWE ZACHOWANIA.. 10

ZAPEWNIENIE OPIEKI I WSPARCIA OSOBOM SKRZYWDZONYM… 11

 WAŻNE TELEFONY I ADRESY.. 11

 PRZEPISY KOŃCOWE.. 12

PODSTAWY PRAWNE POLITYKI OCHRONY DZIECI I OSÓB BEZBRONNYCH

 

• Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.
• Ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359)
• Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1606).
• Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 31 z późn. zm.)
• Ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy domowej (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1249).•
• Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1138 z późn. zm.)
• Ustawa z dnia 28 lipca 2023 r o zmianie ustawy Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023 poz 1606)
• Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1375 z późn. zm.)
• Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. 2004 Nr 64 poz. 593)
• Ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2022 r. poz. 633),

 

OBJAŚNIENIE TERMINÓW

• 1

1. Kapłan – osoba, która spełnia w imieniu wspólnoty religijnej funkcje kultowe i rytualne.
2. Ksiądz – duchowny chrześcijański posiadający święcenia kapłańskie
3. Osoby konsekrowane – osoby, które w sposób szczególny poświęcają życie Bogu. Łączy je konsekracja, która wiąże się ze złożeniem Bogu ślubów czystości oraz najczęściej również ubóstwa i posłuszeństwa, choć zależy to od formy życia konsekrowanego. Należą do nich członkowie stowarzyszeń zakonnych oraz świeckie osoby konsekrowane.
4. Osoba świecka – członek Kościoła katolickiego i personel Kościoła inny niż biskupi, księża, diakoni i osoby zakonne.
5. Biskup – biskup lub arcybiskup diecezjalny, ordynariusz ordynariatu i prałat Prałatury Personalnej Kościoła łacińskiego oraz hierarcha Kościołów Wschodnich.
6. Proboszcz – mianowany przez biskupa duszpasterz i zarządca parafii.
7. Personel kościelny – duchowny, osoba zakonna lub inna osoba zatrudniona przez Kościół na podstawie umowy, podwykonawstwa, dobrowolnie lub nieodpłatnie.
8. Wolontariusz – osoba, która na rzecz innych osób lub danej grupy społecznej, dobrowolnie i bezpłatnie świadczy pracę wykraczającą poza związki rodzinno-koleżeńsko-przyjacielskie. Określenie „bezpłatna” nie oznacza „bezinteresowna”, lecz „bez wynagrodzenia materialnego”.
9. Organizator wyjazdu – osoba/podmiot uprawniony do organizacji wyjazdu dzieci i młodzieży – parafie, wspólnoty religijne, szkoły i placówki, przedsiębiorcy podlegający ustawie o usługach turystycznych, osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki nieposiadające osobowości prawnej.
10. Diecezja – diecezja, archidiecezja, ordynariat lub prałatura personalna Kościoła łacińskiego i eparchia Kościoła wschodniego.
11. Parafia – określona wspólnota wiernych, utworzoną na sposób stały w Kościele partykularnym, nad którą pasterską pieczę, pod władzą biskupa diecezjalnego, powierza się proboszczowi jako jej własnemu pasterzowi.
12. Duszpasterstwo, w tym duszpasterstwo parafialne – sytuacja, w której jedna osoba jest odpowiedzialna za dobro drugiej lub za wspólnotę wyznaniową. Obejmuje celebrowanie liturgii, zapewnienie porad i wsparcia duchowego, edukację, poradnictwo, opiekę medyczną i pomoc w potrzebie. Wszelka praca polegająca na nadzorze lub wychowaniu dzieci i młodzieży jest dziełem duszpasterskim.
13. Duszpasterstwo pozaparafialne – duszpasterstwa, wspólnoty, grupy gromadzące młodych ludzi (młodzież licealna, studenci, młodzi dorośli), w tym wolontariaty, wakacyjne spotkania młodych (organizowane przez zakony, zgromadzenia zakonne, wspólnoty), festiwale młodzieżowe, rekolekcje wyjazdowe, wspólnoty różnych stanów, pielgrzymki piesze, pielgrzymki autokarowe, środowiska harcerskie. To dzieła, które mogą działać przy parafiach, ale mają struktury pozaparafialne.
14. Klerykalizm – postawa wobec duchowieństwa/osoby zakonnej charakteryzująca się nadmiernym szacunkiem i przekonaniem o ich wyższości moralnej. Papież Franciszek powiedział, że ma to miejsce, gdy „duchowni czują się lepsi, [fusion_builder_container hundred_percent=”yes” overflow=”visible”][fusion_builder_row][fusion_builder_column type=”1_1″ background_position=”left top” background_color=”” border_size=”” border_color=”” border_style=”solid” spacing=”yes” background_image=”” background_repeat=”no-repeat” padding=”” margin_top=”0px” margin_bottom=”0px” class=”” id=”” animation_type=”” animation_speed=”0.3″ animation_direction=”left” hide_on_mobile=”no” center_content=”no” min_height=”none”][i kiedy] są daleko od ludu”. Może być „wspierany przez samych księży lub przez osoby świeckie”.
15. Osobą odpowiedzialną za kontakt z dziećmi i osobami bezradnymi w parafii są księża, personel parafialny, pracownicy i osoby zaangażowanych duszpastersko moderatorzy, animatorzy a także wolontariusze.
16. Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18. roku życia.
17. Opiekunem dziecka lub dorosłej osoby bezradnej jest osoba uprawniona do reprezentacji i osoba sprawująca pieczę nad małoletnim w szczególności rodzice, rodzic zastępczy czy opiekun prawny, osoba opiekująca się dorosłym bezradnym, Osoba uprawniona do reprezentacji dziecka oraz posiadająca władzę prawną do dbania o interesy osobiste i majątkowe innej osoby.
18. Małoletni – w rozumieniu polskiego prawa cywilnego osoba, która nie ukończyła 18 lat lub nie zawarła małżeństwa.
19. Nieletni – w rozumieniu prawa karnego osoba, która w momencie popełnienia czynu zabronionego nie ukończyła 17. roku życia.
20. Wiek bezwzględnej ochrony –wiek niższy niż wiek zgody. Czynność seksualna z osobą w wieku ochronnym jest czynem zabronionym (wykorzystaniem seksualnym), a osoba dopuszczająca się jej i lub doprowadzająca do niej podlega odpowiedzialności karnej. W Polsce aktualnie wynosi 15 lat.
21. 21. Zgoda rodzica dziecka oznacza zgodę co najmniej jednego z rodziców dziecka/opiekunów prawnych. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny. W przypadku dorosłych bezradnych wymagana jest zgoda opiekuna lub opiekuna prawnego.
22. 21. Przez krzywdzenie dziecka, dorosłego bezradnego należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka i dorosłego bezradnego przez jakąkolwiek osobę, w tym członka personelu instytucji lub zagrożenie dobra osobistego i jego zaniedbywanie.
23. Dziecko wykorzystane seksualnie – każde dziecko w wieku bezwzględnej ochrony, jeśli osoba dojrzała seksualnie, czy to przez świadome działanie, czy też przez zaniedbywanie swoich społecznych obowiązków lub obowiązków wynikających ze specyficznej odpowiedzialności za dziecko, dopuszcza się zaangażowania dziecka w jakąkolwiek aktywność natury seksualnej, której intencją jest zaspokojenie osoby dorosłej (Standing Committee on Sexually Abused Children).
24. Zgoda opiekuna – zgoda rodziców albo zgoda opiekuna, rodzica zastępczego lub opiekuna tymczasowego. Jednak w przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka, należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinny (orzeczenie sądu opiekuńczego zastępuje zgodę rodziców).
25. Osoba dorosła bezbronna zgodnie z Art. 1 ust. 2 b) Vos Estis Lux Mundi – każda osoba znajdująca się w stanie niepełnosprawności, upośledzeniu fizycznym lub psychicznym albo pozbawiona wolności osobistej, która w rzeczywistości, nawet sporadycznie, ogranicza ich zdolność zrozumienia, chęci lub przeciwstawienia się przestępstwu w inny sposób.
26. Osoba odpowiedzialna za internet to osoba wyznaczona przez ks. Poboszcza, sprawująca nadzór nad korzystaniem z internetu przez dzieci na terenie Parafii oraz nad bezpieczeństwem dzieci w internecie.
27. 26. Osoba odpowiedzialna za Politykę ochrony dzieci przed krzywdzeniem to wyznaczony przez ks. Proboszcza Zespół ds. Prewencji sprawujący nadzór nad realizacją Polityki ochrony dzieci i osób bezradnych przed krzywdzeniem w Parafii.
28. Dane osobowe dziecka i osoby bezradnej to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka jak i dorosłego bezradnego.
29. 28. .Pracownicy zakładu na podstawie umów o pracę lub cywilnoprawnych w Niepublicznym Pracownicy Zakładu, to wszystkie osoby zatrudnione Zakładzie Pielęgnacyjno-opiekuńczym „Domu bł. Achillesa”
30. Osoba zaufana – osoba wyznaczona przez przełożonego danego dzieła duszpasterskiego, ciesząca się zaufaniem i odpowiednio przygotowana, odpowiedzialna za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach dotyczących przemocy.

 

ZASADY REKRUTACJI PRACOWNIKÓW/ OSÓB ZAANGAŻOWANYCH DUSZPASTERSKO/ WOLONTARIUSZY

 

• 2.

1. Wszystkie osoby zaangażowane w pracę z dziećmi w parafii, personel parafii jak również pracownicy Zakładu posiadają wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.
2. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka przekazują te informację Zespołowi ds. Prewencji, który podejmuje rozmowę z opiekunami, przekazując informację na temat wsparcia i motywują ich do szukania dla siebie pomocy.
3. Osoby odpowiedzialne monitorują sytuację i dobrostan dziecka jak również dorosłych bezradnych.

• 3.

Rekrutacja pracowników, osób zaangażowanych duszpastersko, wolontariuszy odbywa się zgodnie z zasadami bezpiecznej rekrutacji personelu.

Każdy przyjmowany pracownik jak również osoba zaangażowana duszpastersko zostaje zapoznany ze standardami i procedurami oraz z polityką wewnętrzną podpisując stosowne oświadczenie (Załącznik nr 5).

 

Zasady stanowią (Załącznik nr 6) do niniejszej Polityki na podstawie:

• Ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 152).
• Ustawa z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1709).

Dla Każdej osoby zaangażowanej w parafii i mającej kontakt z małoletnimi w obszarze związanym z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad małoletnimi ks. Proboszcz uzyskuje dane z Rejestru Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym (https://arch-bip.ms.gov.pl/pl/rejestry-i-ewidencje/rejestr-sprawcow-przestepstw-na-tle-seksualnym/). Każda instytucja posiada swoje standardy odnośnie pracy z dziećmi i osobami bezradnymi, niniejszy dokument dotyczy głównie osób duszpastersko zaangażowanych w życie parafialne i pracę z osobami małoletnimi, czy osobami bezradnymi.

Przed nawiązaniem stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do działalności (np. wolontariackiej) związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi Ks. Proboszcz uzyskuje od tej osoby informacji z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdz. XIX k.k. (przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu) i XXV k.k. (przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajowości) oraz w zakresie art. 189a k.k. (handel ludźmi), art. 207 k.k. (znęcanie się nad osobą najbliższą lub pozostającą w stosunku zależności) oraz przestępstw z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Ks. Proboszcz powołał Zespół ds. Prewencji w skład którego wchodzą osoby tzw. zaufane, czyli  cieszące się zaufaniem społecznym, odpowiednio przeszkolone i kompetentne, które będą wiedziały jakie działania w danej sytuacji są stosowne i konieczne. Osoby te ściśle współpracują z Ks. Proboszczem, który personalnie ponosi odpowiedzialność za wdrażanie i przestrzeganie standardów oraz za działania interwencyjne. Współpracują również z osobami odpowiedzialnymi w diecezji za prewencję, jak również z delegatem ds. ochrony dzieci i młodzieży. Nie są to osoby uwikłane w lojalność środowiskową lub w konflikt interesów. Odpowiadają za wprowadzenie standardów oraz uczestniczą w szkoleniach zgodnie z zasadami wskazanymi przez archidiecezję przemyską.

Do osób wchodzących w skład Zespołu ds.. Prewencji należy przyjmowanie zgłoszeń dotyczących nierespektowania standardów. Nie mogą one na własną rękę podejmować działań służących wyjaśnieniu podejrzeń i zarzutów lub weryfikacji zgłaszanych faktów. Obowiązuje ich zasada poufności (Załącznik nr 4). Są to osoby faktycznie budzące zaufanie, posiadające tzw. kompetencje miękkie, predysponujące je do kontaktu z osobami skrzywdzonymi.

Osobą odpowiedzialną bezpośrednio za interwencję w przypadku zaistnienia przemocy jest każdorazowy ks. Proboszcz parafii i czyni to we współpracy z kompetentnymi osobami z Zespołu ds. Prewencji.

Wszelka działalność dotycząca ochrony oraz interwencji i pomocy będzie udokumentowana. Wpisów w rejestrze zdarzeń dokonują osoby bezpośrednio zaangażowane w daną aktywność, ale za bezpieczne przechowywanie notatek odpowiedzialny jest Ks. Proboszcz. Rejestr (załącznik nr 3) prowadzi się zgodnie z zasadami ochrony danych wrażliwych.

 

ZASADY OBOWIĄZUJĄCE DUSZPASTERZY MAŁOLETNICH:

• Czuwać nad własną dojrzałością emocjonalną, psychiczną, duchową.
• Starać się o dobór żywo wierzących, rzetelnych, zweryfikowanych i odpowiednio przeszkolonych osób do pełnienia funkcji animatorów, wychowawców itd.
• Wspierać małoletnich w ich rozwoju ku dojrzałości.
• Dbać o respektowanie zasad kultury (wobec małoletnich i między nimi).
• Czuwać nad równym traktowaniem wszystkich małoletnich, z uwzględnieniem ich szczególnych potrzeb i osobistych uwarunkowań.
• Dbać o przestrzeganie prawa do nienaruszalności cielesnej i prywatności.
• Organizować działania duszpasterskie w miejscach bezpiecznych.
• Utrzymywać możliwie żywy i transparentny kontakt z rodzicami małoletnich.
• Dbać o przestrzeganie zasad prywatności i ochrony wizerunku oraz danych osobowych małoletnich (Załącznik nr 8)

 

ZASADY BEZPIECZNYCH RELACJI POMIĘDZY OSOBAMI ZAANGAŻOWANYMI DUSZPASTERSKO, PRACOWNIKAMI PARAFII WOLONTARIUSZAMI, A DZIEĆMI  I  OSOBAMI BEZRADNYMI

 

• 4.

Osoby odpowiedzialne znają i stosują zasady bezpiecznych relacji osoba dorosła – dziecko i dziecko – dziecko ustalone dla grup i organizacji działających w Parafii. Zasady stanowią (Załącznik nr 5) do niniejszej Polityki.

RELACJE PERSONELU I OSÓB ODPOWIEDZIALNYCH DUSZPASTERSKO Z DZIEĆMI

 

OPIEKUNIE jesteś zobowiązany/a do utrzymywania profesjonalnej relacji z dziećmi i każdorazowego rozważenia, czy Twoja reakcja, komunikat bądź działanie wobec dziecka są adekwatne do sytuacji, bezpieczne, uzasadnione i sprawiedliwe wobec innych dzieci. Działaj w sposób otwarty i przejrzysty dla innych, aby zminimalizować ryzyko błędnej interpretacji Twojego zachowania

 

Komunikacja z Dziećmi

• W komunikacji z Dziećmi trzeba okazać cierpliwość.
• Odnosić się do Dziecka z szacunkiem.
• Słuchaj uważnie Dzieci i udzielaj im odpowiedzi adekwatnych do ich wieku, możliwości i danej sytuacji.
• Nie wolno zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać Dziecka.
• Nie wolno krzyczeć na Dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z potrzeby zapewnienia bezpieczeństwa Dziecka lub innych Dzieci.
• Nie wolno ujawniać informacji wrażliwych dotyczących Dziecka wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych Dzieci. Obejmuje to wizerunek Dziecka, informacje o jego/jej sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej.
• Podejmując decyzje dotyczące Dziecka, informujemy je o tym i staramy się brać pod uwagę jego oczekiwania.
• Szanować prawo Dziecka do prywatności. Jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności, aby chronić Dziecko, wyjaśnij mu to najszybciej jak to możliwe. Jeśli pojawi się konieczność porozmawiania z Dzieckiem na osobności musi o tym wiedzieć jakaś inna osoba.
• Nie wolno zachowywać się w obecności Dzieci w sposób niestosowny. Obejmuje to używanie wulgarnych słów, gestów i żartów, czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz wykorzystywanie wobec Dziecka relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).
• Zapewnić Dzieci, że jeśli czują się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów, mogą o tym powiedzieć Tobie lub wskazanej osobie (w zależności od procedur interwencji, jakie przyjęła instytucja) i mogą oczekiwać odpowiedniej reakcji i/lub pomocy.

BEZPIECZNE RELACJE MIĘDZY RÓWIEŚNIKAMI

 

• Traktuj innych tak, jak chcesz, aby inni traktowali Ciebie.
• Pamiętaj, że każda osoba jest kimś wyjątkowym i szczególnie obdarowanym przez Boga. Należą się jej szacunek i troska o jej dobro.
• Bądź tolerancyjny – szanuj odmienny wygląd, przekonania, poglądy i cechy koleżanek/kolegów.
• Pamiętaj, że przez różnorodność wzajemnie się ubogacamy.
• Masz prawo do zabawy i relacji z każdym dzieckiem, ale pamiętaj, że nie zawsze inne dziecko ma chęć do kontaktu z Tobą w danym momencie. Uszanuj to.
• Zachowaj otwartość i bądź wrażliwy na wszystkie osoby, nawet jeśli nie należą do grona Twoich najbliższych przyjaciół. Nie wykluczaj ich ze wspólnych działań, rozmów i szkolnych aktywności.
• Zachowuj życzliwość i szacunek wobec koleżanek/kolegów.
• Pamiętaj, że każdy ma prawo do wyrażania swojego zdania, myśli i przekonań, o ile nie naruszają one dobra innych osób.
• Słuchaj innych, gdy mówią. Nie przerywaj innym, gdy się wypowiadają.
• Zachowuj kulturę słowa w każdej sytuacji.
• Stosuj formy grzecznościowe.
• Pytaj o zgodę na kontakt fizyczny (przytulenie, pogłaskanie).
• Szanuj rzeczy osobiste i mienie innych osób.
• Zapytaj, jeśli chcesz pożyczyć od kogoś jakąś rzecz.
• Nie przeglądaj prywatnych rzeczy innych osób bez ich zgody. Każdy ma prawo do prywatności.
• Nie rób zdjęć, nie nagrywaj ani nie rozpowszechniaj wizerunku kolegów/koleżanek i innych osób bez ich wyraźnej zgody.
• Pamiętaj, że każdy ma prawo do przestrzeni osobistej. Jeśli inna osoba potrzebuje chwili samotności, uszanuj to. Naruszanie tej przestrzeni może rodzić konflikty.
• Nie stwarzaj sytuacji, w których ktoś czułby się celowo pomijany, izolowany.
• Nie stosuj przemocy fizycznej. Szturchanie, popychanie, kopanie czy siłowe przytrzymywanie kolegi/koleżanki naruszają jego/jej integralność fizyczną.
• Szanuj przestrzeń intymną kolegów/koleżanek. Nigdy nie dotykaj ich w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.
• Nie wyśmiewaj, nie obgaduj, nie ośmieszaj, nie zawstydzaj, nie upokarzaj, nie lekceważ i obrażaj kolegów/koleżanek.
• Nie wypowiadaj się w sposób obraźliwy o rodzicach kolegów/koleżanek.
• Nie zwracaj się w sposób wulgarny do innych.
• Pamiętaj, że żarty są wtedy żartami, kiedy nikt z ich powodu nie cierpi. Jeśli tak jest, natychmiast zakończ taką zabawę słowną.
• Nie narażaj siebie i innych uczniów na sytuacje zagrażające życiu i zdrowiu tak fizycznemu, jak i psychicznemu.
• Nie wyrażaj negatywnych, prześmiewczych komentarzy na temat zachowania, pracy, wyglądu kolegów/koleżanek.
• Nie zabieraj rzeczy należących do innych bez ich zgody.

 

Gdy na spotkania uczęszcza Dziecko ze zdiagnozowaną chorobą przewlekłą lub niepełnosprawnością osoba odpowiedzialna za grupę zobowiązana jest zapoznać się z informacjami od rodziców, czy opiekunów na temat choroby lub trudności Dziecka oraz wynikających z niej ograniczeń w funkcjonowaniu.

ZASADY OCHRONY DANYCH OSOBOWYCH ORAZ WIZERUNKU DZIECI

• 5.

1. Parafia zapewnia najwyższe standardy ochrony danych osobowych dzieci zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
2. Parafia, uznając prawo dziecka do prywatności i ochrony dóbr osobistych, zapewnia ochronę wizerunku dziecka.
3. Wytyczne dotyczące zasad publikacji wizerunku dziecka stanowią (Załącznik nr 7) do niniejszej Polityki.

• 6.

1. Pracownikom parafii, osobom zaangażowanym duszpastersko nie wolno umożliwiać przedstawicielom mediów utrwalania wizerunku dziecka (filmowanie, fotografowanie, nagrywanie głosu dziecka) na terenie parafii bez pisemnej zgody opiekuna dziecka.
2. W celu uzyskania takiej zgody można skontaktować się z opiekunem dziecka i ustalić procedurę uzyskania zgody. Niedopuszczalne jest podanie przedstawicielowi mediów danych kontaktowych do opiekuna dziecka – bez wiedzy i zgody tego opiekuna.
3. Jeżeli wizerunek dziecka stanowi jedynie szczegół całości, takiej jak: zgromadzenie, krajobraz, publiczna impreza, zgoda opiekuna na utrwalanie wizerunku dziecka nie jest wymagana.

• 7.

1. Upublicznienie przez pracownika lub osobę odpowiedzialną wizerunku dziecka utrwalonego w jakiejkolwiek formie (fotografia, nagranie audio-wideo) wymaga pisemnej zgody opiekuna dziecka.
2. Pisemna zgoda, o której mowa w ust. 1., powinna zawierać informację, gdzie będzie umieszczony zarejestrowany wizerunek i w jakim kontekście będzie wykorzystywany (np. że umieszczony zostanie na stronie www.youtube.com w celach promocyjnych).

 

ZASADY BEZPIECZNEGO KORZYSTANIA Z INTERNETU I MEDIÓW ELEKTRONICZNYCH –

• 8.

 

Na terenie naszej Parafii wyznaczoną osoba odpowiedzialna za Internet jest jeden z Kapłanów, jednak dzieci nie mają dostępu do Internetu,  w czasie spotkań w żadnej z grup parafialnych.

Jeżeli zajdzie taka potrzeba zostaną wdrożone środki bezpieczeństwa uniemożliwiające dostęp do treści stanowiących zagrożenie dla  prawidłowego rozwoju dzieci Szczegółowe zasady korzystania z Internetu zostaną zawarte w stosownym regulaminie.

 

SPOSÓB REAGOWANIA NA OSKARŻENIA LUB NIEWŁAŚCIWE ZACHOWANIA

• 9.

 

• W przypadkach przemocy fizycznej bądź seksualnej, gdy sprawcą jest osoba dorosła lub dziecko, należy zgłosić ten fakt zgodnie z prawem do organów ścigania lub/oraz do delegata metropolity przemyskiego ds. dzieci i młodzieży lub jego współpracowników.
• Gdy sprawa dotyczy niewłaściwego zachowania osób świeckich zatrudnionych w parafii bądź wolontariuszy, sprawę należy zbadać i podjąć adekwatne kroki w zależności od tego, czego dotyczyło to zachowanie. Każdorazowo należy podjąć z tą osobą rozmowę i jeśli zajdzie taka potrzeba to okresowo lub stale wycofać ją z pracy duszpasterskiej.
• Jeśli niewłaściwe zachowanie dotyczy dziecka należy o tym zawiadomić jego rodziców i wraz z nimi podjąć odpowiednie działania.
• Jeśli sprawa dotyczy niewłaściwych zachowań małoletnich wobec siebie nawzajem należy niezwłocznie zawiadomić rodziców dzieci i wraz z nimi podjąć odpowiednie działania.
• Osoba odpowiedzialna za przyjmowanie zgłoszenia współpracuje z proboszczem i delegatem metropolity przemyskiego lub jego wpsółpracownikami.
• Każda informacja o niewłaściwym zachowaniu powinna być traktowana poważnie, gdyż jest działaniem prewencyjnym.
• Jeśli jakakolwiek osoba dorosła zaangażowana w pracę duszpasterską w parafii dowie się od dziecka, że doświadcza ono przemocy, automatycznie ma obowiązek zastosowania się do art. 304 k.p.k. mówiącego o tym, że każdy, kto dowie się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub Policję.

 

ZAPEWNIENIE OPIEKI I WSPARCIA OSOBOM SKRZYWDZONYM

 

• 10.
• Każda osoba, która mówi o swojej krzywdzie, której doświadcza winna zostać przyjęta z szacunkiem i uważnie wysłuchana.
• Osoba skrzywdzona powinna otrzymać informację o możliwych formach pomocy, z której może skorzystać na terenie parafii lub poza nią.
• W sytuacji, gdy osoba wskazana jako sprawca jest kapłanem lub inną osobą zaangażowaną w parafii należy jak najszybciej zapewnić bezpieczeństwo osobie skrzywdzonej przez niedopuszczanie do niej osoby wskazanej lub podejrzanej o krzywdę. Następnie należy jej udzielić pomocy, jakiej potrzebuje. Osoby poszkodowane nie powinny być obarczane kosztami udzielanej im pomocy.
• Troska duszpasterska wobec osoby skrzywdzonej i jej bliskich polega przede wszystkim na życzliwym wysłuchaniu i pomocy w odbudowaniu jej więzi z Bogiem i zaufania do Kościoła. Organizowana jest w porozumieniu z diecezjalnym duszpasterzem ds. pomocy duchowej osobom skrzywdzonym.
• Jeśli osoba skrzywdzona przynależała do jakiejś grupy parafialnej, również inni uczestnicy tej grupy powinni otrzymać pomoc duszpasterską i ewentualnie psychologiczną.
• Jeśli osobą skrzywdzoną jest dziecko, pomoc powinna otrzymać również jego rodzina.
• Parafianie powinni być we właściwy sposób poinformowani o tym, co się wydarzyło oraz otrzymać stosowną pomoc. Należy przy tym zachować zasadę ochrony dobrego imienia osoby skrzywdzonej.
• Jeśli zgłoszenie dotyczy przestępstwa określonego w prawie karnym i/lub kanonicznym, osoba przyjmująca zgłoszenie postępuje zgodnie z procedurami zawartymi w Wytycznych KEP.
• Jeśli zgłoszenie dotyczy innej krzywdy czy niewłaściwego zachowania, osoba zgłaszająca otrzymuje informację o podjętych w sprawie krokach.
• Wszelkie działania i uzyskane informacje objęte są zasadą poufności, ale osoby skrzywdzonej nie wolno zobowiązywać do zachowania tajemnicy.

 

WAŻNE TELEFONY I ADRESY

• 11.
• TELEFON ZAUFANIA – 19 288 (linia dostępna od poniedziałku do piątku w godz. 20:00 – 08:00; w soboty, niedziele i święta – całodobowo);

 

• FUNDACJA DAJEMY DZIECIOM SIŁĘ – Telefon zaufania dla Dzieci i Młodzieży – tel. 116 111 (linia dostępna 24 godziny na dobę i przez siedem dni w tygodniu) oraz Telefon dla rodziców i nauczycieli, którzy potrzebują wsparcia i informacji w zakresie prze-ciwdziałania i pomocy psychologicznej Dzieciom przeżywającym kłopoty i trudności takie jak: agresja i przemoc w szkole – tel. 800 100 100 (linia czynna od poniedziałku do piątku, w godz. 12 – 15);
• DZIECIĘCY TELEFON ZAUFANIA Rzecznika Praw Dziecka – tel. 800 12 12 12 (linia do-stępna 24 godziny na dobę i przez siedem dni w tygodniu);
• Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” – tel. 800 120 002 (linia dostępna 24 godziny na dobę i przez siedem dni w tygodniu) oraz e-mail: niebieskalinia@niebieskalinia.info;
• Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” In-stytutu Psychologii Zdrowia – tel. (22) 668 70 00 oraz 116 123 (linia dostępna 24 godziny na dobę i przez siedem dni w tygodniu);
• Fundacja Feminoteka – Telefon przeciwprzemocowy dla kobiet doświadczających przemocy (w tym kobiet transseksualnych) – tel. 888 88 33 88 (telefon czynny od po-niedziałku do piątku w godz. 11 – 19);
• Centrum Praw Kobiet – tel. 800 107 777 (telefon interwencyjny czynny całą dobę; po połączeniu należy wybrać 1 i potem 3);
• Anonimowa Policyjna Linia Specjalna „Zatrzymaj Przemoc” – tel. 800 120 148 – (bezpłatna linia dostępna 24 godziny na dobę i przez siedem dni w tygodniu);
• Linia wsparcia psychologicznego Polskiego Czerwonego Krzyża – tel. (22) 230 22 07 (linia dostępna od poniedziałku do piątku w godz. 16 – 20);
• Bezpłatna aplikacja mobilna „Twój parasol” – https://twojparasol.com/.

 

PRZEPISY KOŃCOWE

• 12.

1. Polityka wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.
2. Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla osób odpowiedzialnych, w szczególności poprzez wywieszenie w miejscu ogłoszeń lub poprzez przesłanie jej tekstu drogą elektroniczną i umieszczenie na stronie parafialnej.